Ένα ακόμη παιχνίδι με ομάδα της εξάδας, ένας ακόμη αγώνας που ο ΑΠΟΕΛ δεν μπόρεσε να βρει τον τρόπο να κερδίσει…. Τι κι αν ήταν για άλλη μια φορά καλύτερος στη μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης, τι κι αν έμεινε με παίκτη περισσότερο για ένα 20λεπτο περίπου; Οι γαλαζοκίτρινοι πάλι δεν βρήκαν τις λύσεις…

Ο ίδιος ο Χιμένεθ τόνισε το γεγονός ότι έκανε από την πλευρά του ό,τι μπορούσε, βάζοντας στο παιχνίδι όλο το «βαρύ πυροβολικό». Η αλήθεια βεβαίως είναι ότι δεν υπήρχε και η απαραίτητη ψυχραιμία στην τελική πάσα και προσπάθεια, καθώς παρά την ευκολία με την οποία έφτανε έξω από την περιοχή του Απόλλωνα, εντούτοις δεν μπορούσε να την αξιοποιήσει αναλόγως. Ο Αυγουστή έκλεισε πολύ καλά τους Μαρκίνιος και Μαϊόλι, οι οποίοι ήταν αυτοί που ουσιαστικά προκάλεσαν τα περισσότερα προβλήματα σε Πάφο και Ανόρθωση. Ο δε Γαλανόπουλος, που την περασμένη αγωνιστική είχε πολύ καλή εμφάνιση, δεν βρέθηκε σε καλή μέρα το Σάββατο. Εξ ου και η αλλαγή στο ημίχρονο άλλωστε, με τον Χιμένεθ να περνάει στο παιχνίδι τον Πίζι.

Η αλλαγή είχε μια δόση λογικής, με την έννοια ότι ο Πορτογάλος μέσος είναι πιο δημιουργικός μέσος και θα μπορούσε με μια πάσα ή μια κίνηση να «ξεκλειδώσει» την αντίπαλη άμυνα. Κάτι τέτοιο πάντως δεν έγινε ποτέ. Ο Πίζι σε ένα ακόμη παιχνίδι υψηλού βαθμού δυσκολίας δεν δικαίωσε σε κανένα βαθμό τις απαιτήσεις που υπήρχαν γύρω από το πρόσωπο του. Με την είσοδο του Αλέχο φαίνεται να δόθηκαν οδηγίες για βαθιές μπαλιές στην «καρδιά» της αντίπαλης περιοχής, κάτι που έγινε σε μεγάλο βαθμό, με τους Ντράζιτς αλλά και Ελ Αραμπί να μην μπορούν να εκμεταλλευτούν αυτό το γεγονός.
Και δεν είναι ότι δεν δοκίμασε πολλά και διάφορα ο Χιμένεθ από τον πάγκο ή ότι οι ποδοσφαιριστές του ΑΠΟΕΛ δεν το έψαξαν.

Η ουσία είναι ότι η ομάδα της Λευκωσίας έμεινε και πάλι με τον βαθμό της ισοπαλίας. Και ειδικά σε ένα παιχνίδι όπου και πάλι θα μπορούσε να πάρει τη νίκη.

(ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΛΗΘΕΙΑ / ΕΝΘΕΤΟ SUPER SPORT)