Όταν έρχονται δύο συνεχόμενες αποτυχίες είναι λογικό να επικρατεί γκρίνια γύρω από κάποια ομάδα, με τον προπονητή πρώτιστο δέκτη των πυρών. Στην περίπτωση του ΑΠΟΕΛ, ασφαλώς και είναι στο πρόγραμμα ένας αποκλεισμός από τη Γάνδη και μία ήττα από την Ομόνοια.

Ο Ρικάρντο Σα Πίντο, όμως, δεν τα ακούει μόνο λόγω των αποτελεσμάτων με τους Βέλγους (0-2, 1-2) και την «αιώνια» αντίπαλο της ομάδας του (1-2). Περισσότερο βρίσκεται στο στόχαστρο για την εμφάνιση, που ήταν αποκαρδιωτική.

Όσο και αν στο τέλος του παιχνιδιού με τη Γάνδη ακολούθησε τραγούδι χειροκρότημα, αναγνωρίζοντα το ψηλό εμπόδιο, δεν ίσχυσε το ίδιο μετά την Ομόνοια. Κάθε άλλο. Διότι πλέον έχει μεγαλώσει η εικόνα του νέου ΑΠΟΕΛ και το σύνολο δεν ικανοποιεί, παρά το ότι προηγήθηκε το αξιοπρόσεκτο ξεκίνημα με πέντε στα πέντε.

Οι γαλαζοκίτρινοι δεν έθελξαν με την απόδοσή τους ακόμα και στα ματς που πήραν τις πέντε νίκες (Βοϊβοντίανα 2-1, 2-1, Ντίλα Γκόρι 2-0, 1-0, ΑΕΖ 2-0). Είχαν κάποιες καλές στιγμές, αλλά έως εκεί. Μοιάζουν μάλιστα αποδυναμωμένοι σε σχέση με την περασμένη σεζόν, καθώς οι καλοκαιρινές προσθήκες κάθε άλλο με ενίσχυση μπορούν να χαρακτηριστούν έως τώρα.

Δεν φτάνει αυτό, απέναντι στην Ομόνοια φάνηκε περισσότερο από κάθε άλλη φορά η νευρικότητα που μεταδίδει ο Σα Πίντο στους ποδοσφαιριστές με τις αντιδράσεις του στον πάγκο. Λένε πως κάθε ομάδα βγάζει τον χαρακτήρα του προπονητή της και μάλλον, δεν έχουν άδικο.

Ε, αυτός ο ΑΠΟΕΛ, που δεν μπορεί ακόμα και με αριθμητικό πλεονέκτημα 25 λεπτών να ηρεμίσει και να ελέγξει το παιχνίδι, με παίκτες νευρικούς και κάποτε αψυχολόγητους (βλέπε χέρι-δέυτερη κίτρινη Ντάλσιο), δεν μπορεί παρά να είναι «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» του ανθρώπου που ωρύεται με κάθε αφορμή στον πάγκο.

Όλες οι υπόλοιπες ειδήσεις για την Κύπρο στο Philenews.com

Πηγή >>