Πραγματοποιήθηκε στο Μονακό η κλήρωση για την League Phase του Conference League και ο ΑΠΟΕΛ έμαθε τους αντιπάλους του. Τοποθετήθηκε στο 2ο pot και κληρώθηκε απέναντι σε Φιορεντίνα (εντός), Μόλντε (εκτός), Αστάνα (εντός), Σάμροκ Ρόβερς (εκτός), Μπόρατς (εντός) και Νόα (εκτός)

Η ιστοσελίδα μας www.sport-fm.com.cy σας δίνει το προφίλ των έξι αντιπάλων του «τριφυλλιού»

 ΦΙΟΡΕΝΤΙΝΑ

Ποδοσφαιρική ομάδα της Ιταλίας, που εδρεύει στη Φλωρεντία. Αν κι έχει συμμετάσχει στα 79 από τα 85 πρωταθλήματα Ιταλίας, οι τίτλοι της είναι λιγοστοί, μόλις 2 πρωταθλήματα και 6 κύπελλα. Καλύτερη είναι η παρουσία της στην Ευρώπη, με 1 Κύπελλο Κυπελλούχων στην τροπαιοθήκη της και συμμετοχή σε ακόμη πέντε τελικούς.

Η Φιορεντίνα ιδρύθηκε στις 29 Αυγούστου 1926, με πρωτοβουλία του μαρκήσιου Λουίτζι Ριντόλφι, σημαίνοντος στελέχους του Φασιστικού Κόμματος της περιοχής, και προέρχεται από τη συγχώνευση δύο ομάδων της Φλωρεντίας, της Φιρέντσε (έτος ίδρυσης το 1870) και της Λίμπερτας (έτος ίδρυσης το 1912).

Ο νέος σύλλογος υιοθέτησε ως σήμα του το κόκκινο κρίνο, που είναι το έμβλημα της Φλωρεντίας. Ως χρώματα επέλεξε το κόκκινο και το λευκό που είναι τα επίσημα χρώματα της πόλης. Όσο για τις μωβ εμφανίσεις, με τις οποίες είναι γνωστή σήμερα η Φιορεντίνα, ο θρύλος θέλει να πλύθηκαν οι ερυθρόλευκες φανέλες σ’ ένα ποτάμι και βγήκαν μωβ. Στην πραγματικότητα, το εν λόγω χρώμα το διάλεξε ο ίδιος ο Ριντόλφι, ύστερα από ένα φιλικό παιχνίδι το 1928 με τους «μωβ» της ουγγρικής Ουΐπεστ. Το χρώμα άρεσε στους φιλάθλους και υιοθετήθηκε οριστικά από την ομάδα, που είναι γνωστή και με το προσωνύμιο «Βιόλα» (μωβ, βιολετί).

Το 1931 η Φιορεντίνα ανέβηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη κατηγορία του ιταλικού πρωταθλήματος και αγωνίστηκε στο νέο της γήπεδο, που ονομάστηκε «Τζιοβάνι Μπέρτα», από το όνομα ενός τοπικού φασίστα πολιτικού. Μεταπολεμικά ήταν γνωστό ως «Κομουνάλε», προτού ονομαστεί «Αρτέμιο Φράνκι», προς τιμή του παλαιού προέδρου της και σημαντικού ευρωπαίου ποδοσφαιρικού παράγοντα Αρτέμιο Φράνκι (1922-1983). Ύστερα από σειρά ανακαινίσεων, σήμερα έχει χωρητικότητα 43.147 θεατών.

Το 1940 ο σύλλογος κατέκτησε το πρώτο του τρόπαιο, το Κύπελλο Ιταλίας, αλλά οι μεγάλες διακρίσεις ήλθαν μεταπολεμικά για την ομάδα της Φλωρεντίας. Το 1956 ανακηρύχθηκε πρωταθλήτρια Ιταλίας, τερματίζοντας 12 βαθμούς μπροστά από τη Μίλαν. Την επόμενη χρονιά έγινε η πρώτη ιταλική ομάδα που συμμετείχε σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης και συγκεκριμένα στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου ηττήθηκε με 2-0 από τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Η δεκαετία του ‘60 ήταν η πιο επιτυχημένη για τους «Βιόλα», με την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων (1961), δύο ακόμη κυπέλλων Ιταλίας (1961 και 1966) και του δεύτερου πρωταθλήματος το 1969. Το 1962 συμμετείχε στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου ηττήθηκε από την Ατλέτικο Μαδρίτης με 3-0 σε επαναληπτικό αγώνα (1-1 το πρώτο παιγνίδι).

Τα κατοπινά χρόνια η Φιορεντίνα δεν κατόρθωσε να επαναλάβει τις επιτυχίες του παρελθόντος. Κατέκτησε, πάντως, τρία Κύπελλα Ιταλίας (1975, 1996, 2001) κι έφθασε το 1990 στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, όπου έχασε τον τίτλο από τη Γιουβέντους (1-3, 0-0).

Η νέα χιλιετία, ενώ ξεκίνησε με τίτλο για την ομάδα της Φλωρεντίας (Κύπελλο Ιταλίας το 2001), αποδείχτηκε καταστροφική στη συνέχεια. Το 2002 υποβιβάστηκε στη Δ’ Κατηγορία, λόγω χρεοκοπίας και επανήλθε στη μεγάλη κατηγορία δύο χρόνια αργότερα με τη στήριξη της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας. Το 2006, παράγοντες της Φιορεντίνα αναμίχθηκαν στο σκάνδαλο στημένων αγώνων, που συγκλόνισε το ιταλικό ποδόσφαιρο και η ομάδα υποβιβάστηκε στη Β’ Κατηγορία. Κέρδισε, όμως, την έφεση και της αφαιρέθηκαν μόνο βαθμοί.

Το 2023 προκρίθηκε στον τελικό του Γιουρόπα Κόνφερενς Λιγκ, αλλά ηττήθηκε από την Γουέστ Χαμ με 2-1. Για την ίδια διοργάνωση αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό στις 29 Μαΐου 2024 και ηττήθηκε εκ νέου με 1-0.

Από τις τάξεις της Φιορεντίνα έχουν περάσει σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, όπως οι Λεφτέρ Κιουτσουκαντωνιάδης, Αμαρίλντο, Ζουλίνιο, Τζιανκάρλο Αντονιόνι (η «σημαία» της ομάδας), Ρομπέρτο Μπάτζιο, Λουτσιάνο Κιαρούτζι, Φραντσέσκο Γκρατσιάνι, Κλάουντιο Τζεντίλε, Πιέτρο Βιέρκοβοντ, Σόκρατες, Ντανιέλ Πασαρέλα, Άντζελο ντι Λίβιο (ο «πιστός στρατιώτης» της ομάδας, που δεν την εγκατέλειψε ούτε και όταν υποβιβάστηκε στην Δ’ Κατηγορία), Λούκα Τόνι, Γκαμπριέλ Μπατιστούτα, Μπρίαν Λάουντρουπ, Ρούι Κόστα, Ντούνγκα, Αντρέι Καντσέλσκις, Ρικάρντο Μοντολίβο και Μάριο Γκόμεζ.

 ΜΟΛΝΤΕ

Η Νορβηγική Μόλντε  (νορβηγικά: Molde FK) είναι ένας ποδοσφαιρικός σύλλογος από το Μόλντε της Νορβηγίας. Ιδρύθηκε στις 19 Ιουνίου 1911 ως Ιντερνάσιοναλ Μόλντε. Έχει αναδειχθεί πέντε φορές πρωταθλήτρια και τέσσερις φορές κυπελλούχος Νορβηγίας. Είναι μία από τις δύο νορβηγικές ομάδες που έχουν συμμετάσχει στους ομίλου του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ. Είναι από τις καλύτερες ομάδες στη χώρα τα τελευταία χρόνια.

 ΑΣΤΑΝΑ

Ποδοσφαιρική ομάδα του Καζακστάν, που εδρεύει στην ομώνυμη πρωτεύουσα της χώρας. Ιδρύθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2008, ως Λοκομοτίβ Αστάνα, από τη συγχώνευση των ομάδων Αλμάτι Μέγκασπορτ και Άλμα Άτα. Δύο χρόνια αργότερα μετονομάστηκε σε Φούτμπολ Κλούμπι Αστάνα (Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αστάνα).

Παρά τη μικρή της ιστορία έχει κατακτήσει έξι πρωταθλήματα Καζακστάν (2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019), τρία Κύπελλα (2010, 2012, 2016) και πέντε Σούπερκαπ (2011, 2015, 2018, 2019, 2020). Τα χρώματα της ομάδας είναι το γαλάζιο και το κίτρινο. Αγωνίζεται στο γήπεδο «Αστάνα Αρένα», χωρητικότητας 30.000 θέσεων.

 ΣΑΜΡΟΚ ΡΟΒΕΡΣ

Η Σάμροκ Ρόβερς ιδρύθηκε το 1899 και αποτελεί με διαφορά τον πιο πετυχημένο ιρλανδικό σύλλογο. Στα 125 έτη της ιστορίας της έχει πανηγυρίσει την κατάκτηση 21 πρωταθλημάτων, 25 Κυπέλλων και 18 Σούπερ Καπ, με το τελευταίο μάλιστα πρωτάθλημα να το κατακτά το 2023. Η πορεία της ομάδας στην Ευρώπη ξεκινά από τη δεκαετία του 1950 αλλά δεν έχει να επιδείξει μεγάλες επιτυχίες εκτός «νησιού». Θεωρείται πάντως η πιο επιτυχημένη ομάδα του ιρλανδικού πρωταθλήματος.

Προπονητής της ομάδας είναι ο Στέφεν Μπράντλεϊ, ο οποίος βρίσκεται στο πάγκο της από το 2016. Όσον αφορά τη συνολική χρηματιστηριακή αξία του ρόστερ, αγγίζει τα τέσσερα εκατομμύρια. εδρεύει στο νότιο Δουβλίνο και έχει γήπεδο το «Tallaght», 10.500 θεατών, ενώ χρώματά της είναι το πράσινο και το άσπρο. Το γήπεδο, που εγκαινιάστηκε το 2009, έχει χωρητικότητα περίπου 8.000 θεατών και αποτελεί ένα από τα πιο σύγχρονα στάδια της χώρας. Η Σάμροκ Ρόβερς διαθέτει φανατικό κοινό, το οποίο γεμίζει το Tallaght Stadium σε κάθε ευκαιρία.

Τα τελευταία χρόνια η ομάδα αντιμετώπιζε αρκετά οικονομικά προβλήματα κι είναι χαρακτηριστικό ότι το 2009 οι φίλαθλοι την έσωσαν από την οριστική καταστροφή. Από το 1987 ως το 2009 η ομάδα έγινε… άστεγη, καθώς μετακόμισε από το Glenmalure Park. Προσωρινά έπαιξε στην Τόλκα, μπροστά όμως από συγγενείς και φίλους, λόγω του μποϊκοτάζ που έκαναν οι φίλαθλοι που ήθελαν την παραονή του συλλόγου στη Μίλταουν. Το 2009 ολοκληρώθηκε το χτίσιμο του δικού της γηπέδου, το Tallaght. Προηγουμένως το κλαμπ «400» βοήθησε να καλυφθεί το χρέος των δύο εκατομμυρίων ευρώ που είχε δημιουργηθεί κι είχε φέρει την ομάδα στο χείλος της καταστροφής.

Η βάση των οπαδών της Σάμροκ προέρχεται από τα βόρεια του Δουβλίνου κι η ομάδα έχει καταφέρει να διατηρήσει την ιρλανδική της ταυτότητα. Ο σύνδεσμος φιλάθλων “SRFC Ultras” που ακολουθεί τα «τριφύλλια» και μακριά από το νησί, διατηρεί δεσμός με αυτούς της Ρόμα, της Χάμαρμπι και του… Παναθηναϊκού! Όσο για τον «αιώνιο» αντίπαλο; Αυτός δεν είναι άλλος από τη Σέλμπουρν, αν και τα τελευταία χρόνια το περίφημο «Ντραμκόντρα» έδωσε τη θέση του στη μάχη με τη Μποχέμιαν.

 ΜΠΟΡΑΤΣ

Η Μπόρατς (Borac Banja Luka) είναι αθλητικός σύλλογος που εδρεύει στην πόλη Μπάνια Λούκα, τη ντε φάκτο πρωτεύουσα της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, μία από τις δύο συνιστώσες οντότητες της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης (η άλλη είναι η Ομοσπονδία της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης).

Με ιδρυτικό άθλημα το ποδόσφαιρο, η Μπόρατς («Μαχητής» στα σερβοκροατικά) καλλιεργεί επίσης τα αθλήματα της καλαθοσφαίρισης, της πετοσφαίρισης, της υδατοσφαίρισης, της χειροσφαίρισης, της επιτραπέζιας αντισφαίρισης, της αντισφαίρισης, της πάλης, της πυγμαχίας, του τζούντο, του ταεκβοντό, του καράτε, του στίβου, της κολύμβησης, της ποδηλασίας, της σκοποβολής, του μπόουλινγκ και του χόκεϊ επί πάγου.

Η Μπόρατς ιδρύθηκε στις 4 Ιουλίου 1926 από μία ομάδα ποδοσφαιρόφιλων συνδεδεμένων με το εργατικό κίνημα της πόλης. Η Μπάνια Λούκα από το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου είχε ενσωματωθεί στο νεοσύστατο Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων (από το 1929, Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας). Σήμερα, με περίπου 185.000 κατοίκους (στη συντριπτική τους πλειονότητα Σέρβους), είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης μετά το Σαράγεβο.

Η ονομασία του συλλόγου «Μπόρατς» οφείλεται στον κομμουνιστή συγγραφέα και ιδρυτικό μέλος του συλλόγου Βεζελίν Μασλέσα (1906-1943), ο οποίος στην ιδρυτική συνέλευση επιχειρηματολόγησε: «Αν πρόκειται να αγωνιστείτε για τα δικαιώματα των εργαζομένων, γιατί δεν δίνετε στο σύλλογο το όνομα Μπόρατς».

Έως το 1991 η Μπόρατς ανεβοκατέβαινε κατηγορίες στα πρωταθλήματα της Γιουγκοσλαβίας, έχοντας κατακτήσει μόλις ένα Κύπελλο, το 1988, αλλά με νίκη επί του Ερυθρού Αστέρα με 1-0. Μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την ανεξαρτησία της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης το 1992, που πραγματώθηκε με αιματηρό τρόπο, η Μπόρατς συμμετέχει στο πρωτάθλημα της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης, έχοντας τρεις τίτλους στο ενεργητικό της (2011, 2021, 2024) και ένα Κύπελλο (2010).

Στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις δεν έχει επιδείξει κάτι σημαντικό, καθότι αποκλείεται στους προκριματικούς γύρους. Έχει πάντως να υπερηφανεύεται για την κατάκτηση ενός Μιτρόπα Καπ, του κυπέλλου των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης, στην τελευταία του διοργάνωση το 1992. Τα χρώματα της Μπόρατς είναι το κόκκινο και το μπλε και η έδρα της το Δημοτικό Στάδιο της Μπάνια Λούκα, χωρητικότητας 10.300 θεατών. Η μεγάλη της αντίπαλος είναι η Ζελέζνιτσαρ, η ιστορική ομάδα του Σαράγεβο, της πρωτεύουσας της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης.

 ΝΟΑ

Η Νόα που έχει μόλις επτά χρόνια ζωής διεκδίκησε την περσινή σεζόν τον τίτλο στο πρωτάθλημα της Αρμενίας, αλλά στο τέλος τερμάτισε στη 2η θέση δύο βαθμούς πίσω από την πρωταθλήτρια Πιούνικ. Στον πρώτο γύρο του Conference League προκρίθηκε με δύο νίκες εις βάρος της Σκεντίγια από τη Βόρεια Μακεδονία επικρατώντας με 2-0 εντός έδρας και 2-1 εκτός.

Παίκτες που ξεχωρίζουν από το ρόστερ είναι τρεις από τις καλοκαιρινές μεταγραφές της. Ο 27χρονος Πορτογάλος εξτρέμ Έλντερ Περέιρα που ήρθε από την Ανόρθωση, ο 28χρονος αμυντικός μέσος Γκουστάβο Σανγκαρέ από την Μπουρκίνα Φάσο που υπέγραψε από τη γαλλική Κεβιλί και ο 27χρονος Αλβανός ακραίος επιθετικός Εράλντο Τσινάρι, ο οποίος επίσης αποκτήθηκε το φετινό καλοκαίρι από τη Σκεντίγια. Επίσης ακόμα μια σημαντική μεταγραφή για τα δεδομένα της Νόα είναι ο 26χρονος Ολλανδομαροκινός μεσοεπιθετικός Ιμράν Ουλάντ Ομάρ που αποκτήθηκε από τη Χάποελ Μπερ Σεβά.

Με νέο τεχνικό ξεκίνησε τη σεζόν η Νόα καθώς προσέλαβε τον 45χρονο Πορτογάλο Ρούι Μότα στην άκρη του πάγκου. Ο συγκεκριμένος είχε τον ρόλο του βοηθού σε αρκετές ομάδες στο παρελθόν περνώντας από αυτή τη θέση και από τον Ατρόμητο τη σεζόν 2016-2017. Πέρυσι είχε αναλάβει ως πρώτος προπονητής στην Ντίλα Γκόρι της Γεωργίας.

Η Νόα έχει έδρα την πόλη Αμποβιάν και αγωνίζεται στο “Abovyan City Stadium” χωρητικότητας 3.100 θεατών.