Ο ΑΠΟΕΛ, στο φετινό ταξίδι του ανάμεσα στα υψηλότερα επίπεδα της βαθμολογίας, δεν κατάφερε να βρει την ισορροπία που απαιτείται για να κυριαρχήσει στα κρίσιμα ντέρμπι της εξάδας.

Ο απολογισμός των πέντε αναμετρήσεων απέναντι στους βασικούς ανταγωνιστές του παραμένει απογοητευτικός: δύο ισοπαλίες και τρεις ήττες, με μόλις δύο βαθμούς από τους δεκαπέντε διαθέσιμους.

Η εικόνα αυτή με το πέρας του πρώτου γύρου αποτυπώνει τη δυσκολία της ομάδας να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις των μεγάλων αγώνων. Οι ήττες από την ΑΕΚ (0-1), την Πάφο (1-2) και τον Άρη (1-2) συνδυάστηκαν με ισοπαλίες απέναντι σε Απόλλωνα (0-0) και Ομόνοια (2-2), επιβεβαιώνοντας ότι το σύνολο του ΑΠΟΕΛ παραμένει εγκλωβισμένο σε έναν φαύλο κύκλο αναποτελεσματικότητας.

Στα τρία από τα πέντε αυτά παιχνίδια, οι «γαλαζοκίτρινοι» αναγκάστηκαν να κυνηγήσουν το σκορ, πληρώνοντας ακριβά τα κενά στην αμυντική τους λειτουργία. Παράλληλα, η απόδοσή τους στο πρώτο ημίχρονο ήταν σε κάθε περίπτωση κατώτερη των προσδοκιών, καθιστώντας το δεύτερο μισό των αγώνων μια απεγνωσμένη προσπάθεια αντεπίθεσης.

Η αδυναμία του ΑΠΟΕΛ να κρατήσει το μηδέν στην άμυνα, καθώς και η ανάγκη να σημειώνει τουλάχιστον δύο ή και τρία γκολ για να διεκδικεί θετικό αποτέλεσμα, αποτελούν καμπανάκι για το τεχνικό επιτελείο. Τα στατιστικά, που δεν αφήνουν περιθώρια για ωραιοποιήσεις, καταδεικνύουν ότι η ομάδα υστερεί στον πιο κρίσιμο τομέα: τη διαχείριση των μεγάλων αναμετρήσεων.

Η ανάγκη για ανασυγκρότηση είναι πλέον επιτακτική. Η βελτίωση δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στο δεύτερο ημίχρονο. Ο ΑΠΟΕΛ καλείται να επιστρέψει δυναμικά, αν θέλει να διεκδικήσει με αξιώσεις τη θέση που του αναλογεί.