Η νύχτα στο ΓΣΠ, κατέληξε σε ακόμη μία απογοήτευση για τον ΑΠΟΕΛ. Η Πάφος έφυγε νικήτρια με 2-0, εκμεταλλευόμενη στο έπακρο τις γνωστές πλέον παθογένειες της ομάδας της Λευκωσίας.

Η τέταρτη εντός έδρας ήττα (πρωτάθλημα) της σεζόν ήρθε ως φυσικό επακόλουθο μιας εικόνας που επαναλαμβάνεται επικίνδυνα. Και το χειρότερο; Ο Μανόλο Χιμένεθ δεν έχει καταφέρει να βρει τη σωστή αγωνιστική εξίσωση.

Ο ΑΠΟΕΛ αγωνίστηκε με σοβαρές απουσίες, όμως τα σημάδια της αγωνιστικής του αδυναμίας δεν είναι νέα. Το 0-1 ήρθε από μια ακόμη κεφαλιά, το 0-2 από μια επανάληψη του ίδιου λάθους. Στατικές φάσεις, εναέριες μονομαχίες, ανεπαρκής αμυντική προσήλωση. Το έργο έχει παιχτεί ξανά και ξανά, χωρίς να διαφαίνεται λύση στον ορίζοντα. Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την αποδεκατισμένη σύνθεση, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο η ομάδα αντιμετωπίζει αυτά τα ματς.

Το μεγαλύτερο πλήγμα, όμως, δεν είναι η ήττα. Είναι η αδυναμία του ΑΠΟΕΛ να ανταποκριθεί απέναντι στις ισχυρές ομάδες του πρωταθλήματος. Δεν έχει κερδίσει ούτε μία από τις ομάδες της εξάδας και αυτό κοστίζει. Η διαφορά από την τέταρτη θέση, που υπό προϋποθέσεις οδηγεί στην Ευρώπη, έχει ανοίξει στους εννέα βαθμούς. Την ίδια στιγμή, η απόσταση των τεσσάρων βαθμών από την έβδομη θέση είναι επικίνδυνα εύθραυστη.

Τα επόμενα δύο παιχνίδια είναι οι τελευταίες μεγάλες δοκιμασίες πριν από τη διαμόρφωση της εξάδας. Ο Άρης και η Ομόνοια θα κρίνουν αν ο ΑΠΟΕΛ θα συνεχίσει στο πρώτο γκρουπ και αν θα έχει ρεαλιστικές πιθανότητες να διεκδικήσει ευρωπαϊκή έξοδο.

Η πίεση βαραίνει τον Χιμένεθ. Ο ΑΠΟΕΛ μοιάζει να κινείται σε έναν φαύλο κύκλο λαθών και αδυναμιών, δίχως εμφανή προοπτική βελτίωσης. Αν δεν βρει άμεσα απαντήσεις, η σεζόν κινδυνεύει να χαθεί. Και σε μια τέτοια περίπτωση, το κόστος δεν θα είναι μόνο βαθμολογικό. Ανεξαρτήτως αν ο Ισπανός προπονητής αποχωρήσει άμεσα ή αργότερα…