Σε ένα ματς όπου ο αντίπαλος υπηρέτησε πιστά το πλάνο από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό, ο ΑΠΟΕΛ έμοιαζε η ομάδα δίχως ιδέες, δίχως αγωνιστικό σχέδιο και πλέον η κατάσταση κινδυνεύει να ξεφύγει για τα καλά.

Η αγωνιστική πραγματικότητα για τον ΑΠΟΕΛ είναι αμείλικτη. Η εικόνα του στο γήπεδο δεν έχει καμία σχέση με ομάδας που στοχεύει σε διακρίσεις και πέρσι κατέκτησε το πρωτάθλημα. Το 0-0 απέναντι στον Απόλλωνα ήταν η πιο φυσιολογική εξέλιξη ενός αγώνα όπου η ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ δεν κατάφερε να επιβάλει ρυθμό, δεν μπόρεσε να διασπάσει καλά οργανωμένη άμυνα και έδειξε για ακόμα μια φορά ότι στερείται καθαρού αγωνιστικού πλάνου.

Με την ευρωπαϊκή πρόκληση απέναντι στην Τσέλιε να πλησιάζει, ο ΑΠΟΕΛ μοιάζει να βαδίζει στο άγνωστο χωρίς προσανατολισμό. Οι παίκτες του δείχνουν συναισθηματικά εξαντλημένοι, το δημιουργικό πρόβλημα παραμένει έντονο, ενώ η συνολική αγωνιστική συμπεριφορά δεν εμπνέει αισιοδοξία.

Ο Απόλλων είχε πλάνο, ο ΑΠΟΕΛ όχι

Από τα πρώτα λεπτά του αγώνα, η προσέγγιση των δύο ομάδων ήταν ξεκάθαρη. Ο Απόλλων, με σφιχτή μυντική διάταξη και προσήλωση στο πλάνο του Αυγουστή, ήξερε ακριβώς τι ήθελε στο γήπεδο. Με οργανωμένη ανασταλτική λειτουργία και κάλυψη χώρων, περιόρισε τις επιθετικές επιλογές του ΑΠΟΕΛ και αναζητούσε αντεπιθέσεις για να χτυπήσει.

Απέναντί του, μια ομάδα χωρίς συνοχή, χωρίς ξεκάθαρη ταυτότητα και με επιθετική λειτουργία που περιοριζόταν σε ατομικές ενέργειες. Ο Χιμένεθ προσπάθησε να «ξεκλειδώσει» την αντίπαλη άμυνα μέσω της κυκλοφορίας της μπάλας, όμως οι προσπάθειες του ΑΠΟΕΛ έμοιαζαν αποσπασματικές. Λίγες ήταν οι φορές που βρήκε τρόπο να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις.

Αναμενόμενες κινήσεις, χωρίς αποτέλεσμα

Στο δεύτερο μέρος, ο Χιμένεθ επιχείρησε να δώσει νέα πνοή στην ομάδα του. Η είσοδος του Πίτσι είχε ως στόχο να ενισχύσει τη δημιουργία στον άξονα, αλλά η διάσπαση της άμυνας του Απόλλωνα αποδείχθηκε αδύνατη. Η μετατροπή του σχηματισμού σε 4-4-2 με τους Ντράζιτς και Ελ Αραμπί στην κορυφή της επίθεσης ήταν μια κίνηση που ο Αυγουστή φαίνεται να είχε προβλέψει, με αποτέλεσμα τον ΑΠΟΕΛ να παραμένει ακίνδυνο.

Ακόμα και όταν ο Απόλλων έμεινε με δέκα παίκτες στο τελευταίο 20λεπτο του αγώνα, ο ΑΠΟΕΛ αδυνατούσε να εκμεταλλευτεί την αριθμητική του υπεροχή. Η κατοχή δεν μετουσιώθηκε σε ευκαιρίες, αφού η ομάδα παρέμενε χωρίς καθαρό τρόπο ανάπτυξης. Οι επιλογές στις μεταβιβάσεις ήταν κακές, οι παίκτες έδειχναν νευρικοί, ενώ καμία από τις τελικές προσπάθειες δεν δημιούργησε πραγματικά προβλήματα στην αντίπαλη άμυνα.

Χωρίς ενέργεια, χωρίς προπονητικό αποτύπωμα

Η γενική εικόνα του ΑΠΟΕΛ δεν δείχνει απλώς αγωνιστική δυσλειτουργία, αλλά βαθύτερα προβλήματα. Η ομάδα μοιάζει εξουθενωμένη ψυχολογικά, χωρίς καθαρό σχέδιο στο παιχνίδι της και με προπονητή που δείχνει να έχει εξαντλήσει τις ιδέες του. Η δήλωση του Ισπανού μετά τον αγώνα ότι η ομάδα έκανε ό,τι μπορούσε αλλά δεν της βγήκε, φανερώνει έλλειψη αυτοκριτικής και συνειδητοποίησης των προβλημάτων. Και δεν είναι η πρώτη φορά!

Ο ΑΠΟΕΛ δεν καταφέρνει να επιβάλει την ανωτερότητά του. Όπως και στο παιχνίδι με την Ανόρθωση, έτσι και απέναντι στον Απόλλωνα, η ομάδα φάνηκε στάσιμη, χωρίς ένταση, χωρίς πνεύμα νικητή. Η αδυναμία της να διαχειριστεί κρίσιμες καταστάσεις και να βρει λύσεις είναι κάτι παραπάνω από ανησυχητική.

Με το ευρωπαϊκό εμπόδιο να έρχεται και το πρωτάθλημα να απαιτεί διαρκή συνέπεια, ο ΑΠΟΕΛ δεν έχει την πολυτέλεια να συνεχίσει έτσι. Οι απαντήσεις πρέπει να έρθουν άμεσα, γιατί αλλιώς η κατάσταση κινδυνεύει να βγει εκτός ελέγχου…