Την μεγαλύτερη ευκαιρία να βρεθεί στη League Face  του Τσάμπιονς Λιγκ ή έστω του Γιουρόπα Λιγκ πέταξε στα σκουπίδια ο ΑΠΟΕΛ. Τέτοια ευκαιρία δεν πρόκειται να του παρουσιαστεί ξανά ούτε ύστερα από 100 χρόνια.

Οι «γαλαζοκίτρινοι» είχαν μια από τις ευνοϊκότερες κληρώσεις για να κολυμπήσουν στα εκατομμύρια που τόσο έχουν ανάγκη, αντί αυτού κατέληξαν στο μίνιμουμ που μπορούσαν, δηλαδή στο Κόνφερενς Λιγκ. Και στον απόηχο της επόμενης ημέρας σου μένει και η εντύπωση ότι δεν έγινε και κάτι!

Αγωνιστικά, η ομάδα απέτυχε. Οι λανθασμένες επιλογές στον προγραμματισμό και η κακή όπως φαίνεται προετοιμασία που έγινε το καλοκαίρι έφεραν την εικόνα που όλοι είδαμε στα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Ακόμα και ποδοσφαιριστές που βρίσκονται από τη περσινή περίοδο στο ρόστερ και κατάφεραν να σηκώνουν τον τίτλο, στα πρώτα φετινά παιχνίδια παρουσιάζονται αγνώριστοι και όλο λάθη.

Δεν ξέρω εάν ο Ντομίνγκες μπορεί να κάνει θαύματα, εκείνο όμως που είναι ξεκάθαρο στο δικό μου το μυαλό, είναι ότι αυτή η ομάδα χρειάζεται πολλή δουλειά. Δεν γίνεται σε ένα τόσο σημαντικό αγώνα όπως αυτόν το βράδυ της Πέμπτης, να  βγάζει ολόκληρο τον αγώνα (120’) ο Ελ Αραμπί ο οποίος δεν έκανε καν προετοιμασία.

Αντίθετα ο Μάγιερ που αποκτήθηκε για να αποτελέσει τον ηγέτη στη μεσαία γραμμή, να είναι ωσεί παρών και ο Κιντιγιά στο αριστερό άκρο να συνεχίζει να μην πείθει αλλά να μη βγάζει τη φανέλα του βασικού. Συν το ότι εκτελεί όλα τα στημένα, λες και είναι ο Μπέκαμ!

Εν κατακλείδι εάν δεν το πάρουν σοβαρά στο προπονητικό κέντρο στον Αρχάγγελο, τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα. Αρχής γενομένης από τον αγώνα με τον Εθνικό. Γιατί εάν υπάρξει παρόμοια εμφάνιση το βράδυ της Κυριακής, τότε τρεχάτε ποδαράκια μου…

ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ