Αν και υπήρχαν αμφιβολίες κατά πόσο θα αντέξει στην πίεση του πρωταθλητισμού, η ομαδα του Σα Πίντο έβγαλε χαρακτήρα και γέμισε με αυτοπεποίθηση στην πιο κρίσιμη καμπή της σεζόν.

Κατά τη διάρκεια των πλέι οφ, ο ΑΠΟΕΛ κινήθηκε σε μέτρια επίπεδα σε σχέση με αυτά που είχε δείξει στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Παρόλα αυτά πήρε τρεις νίκες (χωρίς να θέλξει με την απόδοσή του) που τον διατήρησαν στην κορυφή, λίγο πριν την τελική ευθεία της σεζόν. Τι δεν είχε πράξει και του έλειπε από τα πλέι οφ, έτσι ώστε να γεμίσει το ρεζερβουάρ του με βενζίνη αυτοπεποίθησης και σιγουριάς; Δεν είχε πάρει μια νίκη με πειστικό και ολοκληρωτικό τρόπο. Αυτή λοιπόν η νίκη ήρθε στο κατάλληλο σημείο.

Απέναντι στον Άρη η ομάδα του Ρικάρντο Σα Πίντο έδειξε με τον καλύτερο τρόπο τις φετινές της δυνατότητες και γιατί στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν οδηγεί την κούρσα του τίτλου. Από το πρώτο λεπτό μέχρι και το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή, τα επίπεδα συγκέντρωσης και στοχοπροσήλωσης ήταν πολύ υψηλά.

Τα κενά διαστήματα ήταν ελάχιστα σε σχέση με τους προηγούμενους αγώνες και η ομάδα έβγαζε μια σιγουριά στο γήπεδο, πως με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο θα πάρει τη νίκη. Όπως και έκανε. Βοήθησε το γρήγορο γκολ του Τσεπάκ που «έλυσε» τα πόδια των παικτών, αλλά η διαφορά με τους άλλους αγώνες έγκειται στο ότι δεν οπισθοχώρησε για να κρατήσει το σκορ, αλλά έψαξε και δεύτερο και τρίτο γκολ.

Το δεύτερο τέρμα ήρθε από την ατομική προσπάθεια του Κβιλιτάια ενώ το τρίτο τέρμα δεν ήρθε για καθαρά συγκυριακούς λόγους (κυρίως ατυχία). Με το προβάδισμα των δύο γκολ, ο ΑΠΟΕΛ δεν ήταν δυνατό να πέσει στην παγίδα να αφήσει τον αντίπαλο να πιστέψει πως μπορεί να πάρει κάτι και το διαχειρίστηκε με μαεστρία, φτάνοντας σχεδόν «σβηστά» στο τρίποντο. Ο κόσμος φυσικά βλέποντας την ομάδα να κερδίζει και να πείθει με την εικόνα της το καταχάρηκε και έφυγε γεμάτος από το ΓΣΠ, φωνάζοντας ρυθμικά το γνωστό σύνθημα «ΑΠΟΕΛ Θρύλος πρωτάθλημα».

Δεν ξέρουμε αν οι παίκτες έλαβαν υπόψη το κορεό που έκαναν οι οργανωμένοι φίλοι της ομάδας στην έναρξη του αγώνα, όπου ανέγραφε «fight for us» (παλέψτε για εμάς), αλλά το έκαναν πράξη και με το παραπάνω. Πάλεψαν για κάθε κατοχή, για κάθε μπάλα, βγήκαν νικητές στις πλείστες μονομαχίες και στο τέλος έφεραν το ζητούμενο που ήταν οι τρεις βαθμοί.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΜΠΟΣ (ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΛΗΘΕΙΑ – ΕΝΘΕΤΟ )

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: