Μία μεταγραφή για να εξελιχθεί πετυχημένη και να αποδώσει στο 100% εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Η αλήθεια όμως είναι πως το καλοκαίρι οι πλείστες προσθήκες του ΑΠΟΕΛ αποδείχθηκαν κατώτερες των περιστάσεων και ήταν από τους βασικούς λόγους της φετινής πορείας της ομάδας στις εγχώριες διοργανώσεις. Βέβαια υπήρξαν και κινήσεις που αποδείχθηκαν σωστές και πρόσφεραν τα μέγιστα.

Οι κορυφαίοι

Ο πρώτος και καλύτερος είναι ο Κωνσταντίνος Λαΐφης. Μετά από μία μικρή περίοδο προσαρμογής, ο Κύπριος στόπερ αποτέλεσε τον «στυλοβάτη» της ομάδας στην άμυνα και όχι μόνο. Ο ηγετικός του χαρακτήρας και τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά έκαναν τη διαφορά για την ομάδα του και ήταν σίγουρα μέσα στους κορυφαίους της χρονιάς, αν όχι ο κορυφαίος. Τελείωσε τη σεζόν με 43 συμμετοχές, έξι γκολ και μία ασίστ.

Ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί ήρθε με τη φήμη του «κίλερ», του παίκτη δηλαδή που είναι δεινός σκόρερ. Ως ένα σημείο επιβεβαίωσε αυτές τις φήμες, «ματώνοντας» τα αντίπαλα 14 φορές σε 45 αγώνες, ενώ είχε και εφτά ασίστ. Η παρουσία του κρίνεται θετική, τηρουμένων των αναλογιών πως όταν ήρθε είχε «πατήσει» τα 37.

Στην κατηγορία των παικτών που διακρίθηκαν και άφησαν πολύ καλές εντυπώσεις βρίσκεται ο άτυχος της χρονιάς, Νταβίντ Αμπάγκνα. Ο Γκανέζος μέσος από την πρώτη στιγμή έδειξε τις ικανότητές του μέχρι να τραυματιστεί σοβαρά. Κατέγραψε 31 αγώνες, έξι γκολ και τέσσερεις ασίστ.

Από τις πιο υποτιμημένες μεταγραφές ήταν αυτή του Στέφαν Ντράζιτς. Πέρασε στο «ντούκου» η προσθήκη του, αλλά ο Σέρβος φορ ήταν από αυτούς που έδιναν το 100% στον αγωνιστικό χώρο και ξεχώριζε για το πάθος του. Στα 44 παιχνίδια που έπαιξε πρόσφερε δέκα γκολ και εννιά ασίστ.

Κάτι έδωσαν…

Το όνομα του Τεχέρα ήταν γνωστό στον κόσμο όταν ερχόταν στην ομάδα και λίγο-πολύ όλοι γνώριζαν περίπου τι είχε να δώσει. Μπορεί να μην έθελξε με την απόδοσή του, αλλά ήταν μέσα στους πιο σταθερούς παίκτες και κανείς δεν μπορεί να πει πως δεν προσπάθησε. Μέτρησε 45 αγώνες, ένα γκολ και δέκα ασίστ.

Θετικά δείγματα γραφής έδειξε ο Μάριους Κόρμπου. Κανείς δεν περίμενε να είναι μέσα στους παίκτες που θα ξεχωρίσουν, καθώς ήρθε ως μία κίνηση με φόντο το μέλλον. Το μεγάλο του ζήτημα ήταν η αστάθεια. Υπήρξαν παιχνίδια που έβγαζε «μάτια» και άλλα που ήταν «άφαντος» και το τέλος της σεζόν τον βρήκε με 35 ματς, τρία γκολ και μία ασίστ.

Οι απογοητεύσεις

Κάπου εδώ σταματούν οι μεταγραφές που πήραν καλό βαθμό και ξεκινούν αυτές που είχαν από μικρή έως μηδαμινή προσφορά. Η μεγαλύτερη απογοήτευση της σεζόν ακούει στο όνομα Πίζι. Πρώην διεθνής Πορτογάλος μεσοεπιθετικός με θητεία στην Μπενφίκα και σε άλλες ομάδες, αλλά η παρουσία του στον ΑΠΟΕΛ ήταν κάκιστη, έχοντας τέσσερα γκολ, τέσσερεις ασίστ σε 24 αγώνες.

Από κοντά και ο Μαξ Μάγερ, με τη διαφορά πως όσο περνούσε ο καιρός ανέβαζε την απόδοσή του. Ο Γερμανός πρώην διεθνής μέσος ολοκλήρωσε τη χρονιά με 32 συμμετοχές, δύο γκολ και τρεις ασίστ.

Μέτρια στην καλύτερη των περιπτώσεων αποδείχθηκε η μεταγραφή του Κιντιγιά. Ο Ισπανός αριστερός μπακ είχε περισσότερα άσχημα παιχνίδια από καλά και δεν βοήθησε σχεδόν καθόλου, έχοντας 35 ματς, τρία γκολ και τέσσερεις ασίστ.

Ξεχωριστές κατηγορίες

Στην τελευταία κατηγορία παικτών ανήκουν οι Καρανάτσιος, Μιρ, Μπα, Άπια, Κάνο και Περέιρα που έπαιξαν λίγο έως καθόλου και ουσιαστικά δεν μπορούν να κριθούν σοβαρά. Ήρθαν κυρίως ως επιλογές του πάγκου.

Τέλος διαφορετική κατηγορία είναι οι μεταγραφές του χειμώνα (Αλέχο, Γαλανόπουλος, Σωτηρίου). Έπαιξαν στη μισή σεζόν, αλλά ήταν αρκετή για να εξαχθούν συμπεράσματα. Ο Ισπανός εξτρέμ δεν μπόρεσε ποτέ να δικαιώσει τις προσδοκίες και οι αριθμοί του ήταν πολύ «φτωχοί» με έξι αγώνες.

Αντίθετα όλοι «στάζουν μέλι» για τον Κώστα Γαλανόπουλο που πρόλαβε να παίξει σε 19 παιχνίδια και να αφήσει το αποτύπωμά του με δύο γκολ και μία ασίστ. Ούτε «κρύο» ούτε ζέστη» για τον Πιέρο Σωτηρίου. Ο Κύπριος φορ είχε κάποιες καλές στιγμές, αλλά δεν έκανε τη διαφορά στα 14 παιχνίδια που έπαιξε, με απολογισμό τέσσερα γκολ και μία ασίστ.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΜΠΟΣ (ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΛΗΘΕΙΑ / ΕΝΘΕΤΟ SUPER SPORT)